Projekt konkursowy wykonany przez zespół projektowy: Jerzy Korszeń, Mariusz Plewa, Ewelina Tomaszewska, Aleksandra Lewicka, Magdalena Skóra, Sylwester Wojtowski, Agnieszka Żebrowska, Jarosław Kukier
W kształtowaniu koncepcji rewitalizacji obszaru Podzamcza autorzy brali przede wszystkim pod uwagę konieczność stworzenia nowych w swej jakości, ale przystępnych dla współczesnego odbiorcy przestrzeni publicznych. Przestrzeni, które w harmonijny sposób wpisują się i łączą z już istniejącymi wnętrzami urbanistycznymi, stanowiąc jednocześnie ich naturalne przedłużenie. Główną ideą, która przyświecała przy tworzeniu koncepcji rewitalizacji Podzamcza było połączenie rozdzielonych przez trasę W-Z terenów. Zrealizowano to wprowadzając Al. Tysiąclecia w tunel, aby nad nim urządzić nową przestrzeń publiczną, integrującą podzielone dotąd obszary. Rozwiązanie to dodatkowo niweluje negatywne oddziaływanie intensywnego ruchu odbywającego się na tej alei i umożliwia poprowadzenie bezkolizyjnej komunikacji pieszej. Nowo powstałą przestrzeń wydzielono flankując od wschodu i zachodu budynkami – pawilonami. Pierwszy oznaczony na planie symbolem 3U(K) przewidziano jako ośrodek informacji turystycznej. Drugi ze względu na położenie w strefie dawnego miasta żydowskiego, w bliskim sąsiedztwie terenu, na którym przed Drugą Wojną Światową stała synagoga Maharszala proponuje się przeznaczyć na pawilon muzeum historii Żydów lubelskich (4UK). Budynek ten zaprojektowano jako „wychodzący” ze skarpy zamkowej z dostępnym dachem, po którym prowadzi ciąg pieszy łączący Zamek z tarasem kwartałów usługowych.
Kolejnym elementem zszywającym podzieloną strukturę Podzamcza jest zaprojektowana kładka piesza, łącząca Wzgórze Zamkowe ze Wzgórzem Czwartek. Stanowi ona naturalne przedłużenie ciągu pieszego biegnącego ze śródmieścia – Al. Racławickie, Krakowskie Przedmieście, ul. Bramowa, Rynek, ul. Grodzka. Kładka spaja również zielone dachy zaprojektowane nad kwartałami usługowymi i garażem wielopoziomowym. Dachy te zagospodarowane są jako tereny zieleni rekreacyjnej niskiej i średniej z poprowadzonymi alejkami kierującymi ruch na wejścia do lokali użytkowych oraz stanowią przeciwwagę dla dominującej w tych kwartałach funkcji usługowej. Na obu końcach kładki ze względu na walory widokowe przewiduje się utworzenie punktu widokowego.
Nowa tkanka miejska
Jednym z podstawowych elementów pozwalających korzystnie postrzegać przestrzeń miejską jest pierzeja ulicy. Uzyskano to poprzez podzielenie dotychczas słabo zagospodarowanego terenu między ulicami: Tysiąclecia, Nowy Plac Targowy, Lubartowska, Lwowska na trzy kwartały o przeznaczeniu usługowym. Ich wysokości dobrano skokowo schodząc o jedną kondygnację w kierunku ronda Dmowskiego tak aby wyeksponować i wizualnie powiązać ze sobą Wzgórze Czwartek oraz Wzgórze Zamkowe. Wprowadzone bloki zabudowy tworzą pierzeje Al. Tysiąclecia oraz stanowią dopełnienie tkanki miasta uzupełniając jego centrotwórczą rolę. Poszczególne kwartały zaprojektowano jako osobne ustroje połączone ze sobą krytymi pasażami, które w parterach założono jako dostępne dla pieszych całą dobę.
Pierzeja od strony Al. Tysiąclecia domyka również nowo utworzoną przestrzeń placu nad tunelem, stanowiącego swego rodzaju bufor przed głównym wejściem do budynku usługowego oraz pasażu na osi ulicy Nadstawnej, a dalej Szkolnej. Wzdłuż utworzonej pierzei na wysokości pierwszego piętra zaprojektowano taras – kładkę prowadzącą z obszaru przystanku przesiadkowego, a umożliwiający sytuowanie usług również od strony ulicy na poziomie +6m.
Brawo. Gratulacje dla autora